Suhbāh Maulānā ‘Abd Hafīz al-Makkī bersama Hadrat Jī Maulānā Inām al-Hasan رحمه الله

Maulānā ‘Abd Hafīz al-Makkī telah menceritakan bahawasanya beliau merupakan sahabat rapat kepada Hadrat Jī رحمه الله meskipun usia beliau lebih kurang sebaya tetapi beliau begitu menghormati Hadrat Jī رحمه الله. Pada ketika itu, seorang doktor telah menasihati Hadrat Jī رحمه الله supaya banyakan berjalan kaki kerana penyakit jantung yang dihadapi oleh beliau. 

Hadrat Jī رحمه الله telah mengajak Maulānā Makkī untuk menemani beliau berjalan.
Hadrat Jī رحمه الله telah berjalan kaki dari markaz Nizamuddīn sampai ke Makam Humayun. Apabila mereka memasuki makam tersebut, Hadrat Jī رحمه الله telah menunjuk sebuah bilik di mana bilik tersebut hanya memuatkan seorang sahaja untuk memasukinya. Hadrat Jī رحمه الله telah memberitahu Maulānā Makkī bahawa di dalam bilik itulah selepas beliau mengambil bai'ah dari Maulānā Ilyās rah beliau telah disuruh oleh Maulānā Ilyās رحمه الله untuk menyempurnakan zikir beliau di bilik kecil tersebut. Antara permulaan zikir Hadrat Jī رحمه الله ialah perlu menyempurnakan 120 ribu kali lafaz الله ". Saya (Hadrat Jī رحمه الله) selalu datang ke sini untuk menyempurnakan zikir saya.

Kebiasaannya pada musim panas, saya akan menyempurnakan segala zikir saya ( selepas fajar ) sehingga jam 11 pagi manakala di musim sejuk saya akan menyempurnakan segala zikir saya (selepas fajar) sehingga zohor. Pada ketika Hadrat Jī رحمه الله belum menjadi Hadrat Jī (Amir bagi Jemaah Tablīgh lagi).

Rujukan
Maulānā 'Abd Hamīd Ishaq, Haqiqat -e zikr, Khanqāh Akhtari, Azaadville, hlm 29-30

Antara‬ guru kepada Maulānā Khalīl Ahmad al-Sahāranfūrī رحمه الله (guru kepada Maulānā Zakariyyā al-Kandhālawī رحمه الله )

Saya lebih tertarik kepada nama Muftī Mazhab Shafi'ī di Mekkah iaitu Syaikh Sayyid Ahmad al-Barzanjī رحمه الله dan Syaikh Ahmad Zaini Dahlan رحمه الله . Syaikh Reza Khan al-Brelwī غفر الله melalui usaha beliau telah membawa segala ibarat (kenyataan) para ulamā Deoband yang telah diubah oleh beliau (kenyataan ini berbahasa Urdu) kepada ulamā di Mekkah dan Madīnah untuk mendapat tanda tangan daripada ulamā di sana bagi tujuan mengisytiharkan kesesatan yang telah dilakukan oleh para ulamā Deoband. Syaikh Sayyid Ahmad al-Barzanjī رحمه الله tidak menandatangi perisytiharan kesesatan tersebut sebaliknya beliau bertindak menyiasat kesahihan kandungan ibarat tersebut.

Akhirnya Allāh ta'ala mengagalkan usaha beliau melalui dua permata Deoband pada ketika itu iaitu Mauānā Sayyid Husain Ahmad al-Madanī رحمه الله dan Maulānā Khalīl Ahmad al-Sahāranfūrī رحمه الله . Mereka berdua telah memainkan peranan penting dalam memberikan penerangan kepada para ulamā yang berada di Mekkah dan Madīnah. Setelah mendengar penjelasan daripada dua orang permata Deoband ini, maka para ulamā di Mekkah dan Madīnah telah mengesahkan bahawasanya para ulamā Deoband berpegang kepada akidah ASWJ. Selepas daripada itu juga Maulānā Khalīl Ahmad al-Sahāranfūrī رحمه الله telah menjadi murid kepada Syaikh Sayyid Ahmad al-Barzanjí رحمه الله .

P/s : Insyallah, di lain status , saya akan berkongsi pujian-pujian Syaikh Sayyid Ahmad al-Barzanjī رحمه الله kepada Maulānā Khalīl Ahmad Sahāranfūrī رحمه الله .

Rujukan

Muhammad Tsanī al-Nadwī al-Mazaharī, Al-syaikh Muhammad Khalīl Ahmad Ansarī al-Sahāranfūrī, terbitan Maktabah Nadwa al-Ulamā, Lucknow, India, (1976), hlm 40-41.