Ust kami pernah cerita mengenai satu kejadian di Ijtima Raiwind, Pakistan saat Hadrat Ji Maulana Inam al-Hasan al-Kandhalawi رحمه الله ingin menyampaikan ucapan tetapi Hadrat Ji رحمه الله tidak dapat menyampaikan ucapan beliau. Apabila Hadrat Ji رحمه الله ingin memulakan ucapan, beliau telah tersedu-sedu kelihatan seperti hendak menangis. Selang beberapa minit kemudian, Hadrat Ji رحمه الله telah menangis dihadapan sekalian majma di Ijtima Raiwind.
Hadrat Ji رحمه الله tidak berupaya meneruskan ucapannya kerana terlalu bersedih, maka Maulana Umar Palanpuri رحمه الله telah mengantikan tempat beliau untuk menyampaikan ucapan dalam majlis tersebut. Hadrat Ji رحمه الله dibawa masuk ke dalam bilik istirehat beliau, setibanya Hadrat Ji رحمه الله di bilik tersebut, beliau masih lagi menangis, setelah di tanya beberapa kali oleh khadim khasnya kerana ingin mengetahui punca sebenar disebalik tangisan Hadrat Ji رحمه الله ini.
Maka Hadrat Ji رحمه الله berkata, " aku telah mendapat tahu bahawasanya orang tanggungjawab jawab seluruh UK tidak datang pada Ijtima Raiwind pada kali ini, kerana dalam kalangan mereka telah berlaku perselisihan faham dan ada antara mereka yang berkecil hati antara satu sama yang lain. Di sebabkan perkara ini kesemua mereka tidak dapat hadir Ijtima pada kali ini. " dan aku tersangat sedih akan perselisihan antara mereka ini."
Lalu datang Syaikh Hafiz Patel رحمه الله (orang tanggungjawab seluruh UK) menemui Hadrat Ji رحمه الله sambil menangis. Beliau berkata " kami datang wahai Hadrat Ji رحمه الله ، tetapi kami tidak menemui Tuan kerana kami khuatir jika kami datang dan Tuan telah mengetahui perihal yang telah berlaku antara kami, sudah pasti Tuan akan menangis lebih teruk daripada sekarang ini". Jadi untuk mengelakan perkara ini, kami telah datang ke Ijtima Raiwind tanpa memberitahu akan kedatangan kami". Mendengar akan perkara ini, semua yang ada disekeliling hadrat Ji وحمه الله dan Syaikh Hafiz Patel رحمه الله telah menangis.
Lanjutan daripada kisah tangisan Hadrat Ji رحمه الله di Medan Ijtima Raiwind.
Sebenarnya apa yang menjadi kesedihan HadratJi وحمه الله ialah orang-orang tanggungjawab UK telah berkecil hati antara satu sama lain. Dalam melakukan kerja dan usaha Dakwah, kesatuan hati dan fikir diperlukan, tetapi bagaimana kesatuan hati dan fikir disatukan sedangkan orang-orang tanggungjawab pun berselisih pandangan.
Begitu juga fikir dan tumpuan diperlukan untuk usaha dakwah. Bagaimana Maulana Ilyas al-Kandhalawi رحمه الله yang selalu berkata mengenai kepentingan menjaga fikir dan tumpuan.
Kata-kata beliau " jika orang yang melakukan usaha dakwah memikirkan keduniaan, maka keduniaanlah yang tersebar ke seluruh dunia, apabila orang yang melakukan usaha dakwah memikirkan pepecahan umat, maka pepecahan umat yang akan tersebar di seluruh dunia " maka oleh itu seorang dai'i harus senantiasa menjaga fikir dan tumpuan mereka. Fikir seorang dai'i boleh memberikan kesan kepada keadaan penghuni dunia.
Hadrat Ji رحمه الله tidak berupaya meneruskan ucapannya kerana terlalu bersedih, maka Maulana Umar Palanpuri رحمه الله telah mengantikan tempat beliau untuk menyampaikan ucapan dalam majlis tersebut. Hadrat Ji رحمه الله dibawa masuk ke dalam bilik istirehat beliau, setibanya Hadrat Ji رحمه الله di bilik tersebut, beliau masih lagi menangis, setelah di tanya beberapa kali oleh khadim khasnya kerana ingin mengetahui punca sebenar disebalik tangisan Hadrat Ji رحمه الله ini.
Maka Hadrat Ji رحمه الله berkata, " aku telah mendapat tahu bahawasanya orang tanggungjawab jawab seluruh UK tidak datang pada Ijtima Raiwind pada kali ini, kerana dalam kalangan mereka telah berlaku perselisihan faham dan ada antara mereka yang berkecil hati antara satu sama yang lain. Di sebabkan perkara ini kesemua mereka tidak dapat hadir Ijtima pada kali ini. " dan aku tersangat sedih akan perselisihan antara mereka ini."
Lalu datang Syaikh Hafiz Patel رحمه الله (orang tanggungjawab seluruh UK) menemui Hadrat Ji رحمه الله sambil menangis. Beliau berkata " kami datang wahai Hadrat Ji رحمه الله ، tetapi kami tidak menemui Tuan kerana kami khuatir jika kami datang dan Tuan telah mengetahui perihal yang telah berlaku antara kami, sudah pasti Tuan akan menangis lebih teruk daripada sekarang ini". Jadi untuk mengelakan perkara ini, kami telah datang ke Ijtima Raiwind tanpa memberitahu akan kedatangan kami". Mendengar akan perkara ini, semua yang ada disekeliling hadrat Ji وحمه الله dan Syaikh Hafiz Patel رحمه الله telah menangis.
Lanjutan daripada kisah tangisan Hadrat Ji رحمه الله di Medan Ijtima Raiwind.
Sebenarnya apa yang menjadi kesedihan HadratJi وحمه الله ialah orang-orang tanggungjawab UK telah berkecil hati antara satu sama lain. Dalam melakukan kerja dan usaha Dakwah, kesatuan hati dan fikir diperlukan, tetapi bagaimana kesatuan hati dan fikir disatukan sedangkan orang-orang tanggungjawab pun berselisih pandangan.
Begitu juga fikir dan tumpuan diperlukan untuk usaha dakwah. Bagaimana Maulana Ilyas al-Kandhalawi رحمه الله yang selalu berkata mengenai kepentingan menjaga fikir dan tumpuan.
Kata-kata beliau " jika orang yang melakukan usaha dakwah memikirkan keduniaan, maka keduniaanlah yang tersebar ke seluruh dunia, apabila orang yang melakukan usaha dakwah memikirkan pepecahan umat, maka pepecahan umat yang akan tersebar di seluruh dunia " maka oleh itu seorang dai'i harus senantiasa menjaga fikir dan tumpuan mereka. Fikir seorang dai'i boleh memberikan kesan kepada keadaan penghuni dunia.